ALLES NIEUW
Gepubliceerd op: 17-05-2020
Ik voel druk in nieuwe situaties. Elke keer als ik iets nieuws moet doen, voel ik de druk om het goed te doen. Er komt dan een soort onrust in mijn hoofd. Ik ben continu aan het nadenken en de radartjes blijven maar draaien. Dit geldt ook tijdens mijn werk als huisarts. Ik ben een beginnende dokter, terwijl het echt een ervaringsvak is. Ik moet nog verder leren vertrouwen op mijn eigen gevoel. Mijn eigen inschatting van wanneer iemand met een gerust gevoel naar huis kan gaan en wanneer er meer aan de hand is.
Door Corona zijn er nu heel veel van dit soort nieuwe situaties. Alles is nu voor iedereen nieuw. Het ziektebeeld is nieuw en ook de protocollen veranderen steeds. We weten simpelweg nog lang niet alles. Door vallen en opstaan worden we steeds iets wijzer. In de beginperiode kreeg ik iedere dag wel zes mailtjes met updates over wat er gaande was en hoe we hiermee om moesten gaan.
Ook qua ziekteverloop is Corona heel onvoorspelbaar. Je weet nooit precies wat er op welk moment zal gaan gebeuren met de patiënt. Dit geeft bij mij druk. De inschattingen die ik op een bepaald moment moet
maken zijn vrij bepalend terwijl de situatie van de patiënt snel kan veranderen.
Toen ik voor het eerst tijdens Corona luchtwegspreekuur moest doen op de huisartsenpost vond ik dit best spannend. Natuurlijk is overal goed over nagedacht, maar je loopt toch nog tegen zoveel dingen aan. Zo kwamen we er op het moment dat ik al helemaal in pak gehesen was en mijn dubbele handschoenen aanhad, achter dat de saturatiemeters niet werkten. Deze meters houden het zuurstofpercentage in het bloed in de gaten en zijn dus onmisbaar op zo een spreekuur. Al snel bleek dat ze kapot waren gegaan door de alcohol die gebruikt was om ze schoon te maken. Hier konden ze helemaal niet tegen. Op zo een moment voel ik echt druk. Er zitten mensen, ziek en hartstikke ongerust, op je te wachten, terwijl je ook tegen allerlei van dit soort praktische zaken aanloopt.
Door mijn werk voel ik me soms een wandelende besmetting. Voor mezelf en mijn vriend maak ik me niet zo druk, maar ik ben wel extra voorzichtig met mijn ouders en schoonouders. Sinds kort weten we dat mijn vader problemen met zijn longen heeft. We weten nog niet precies wat er aan de hand is, maar hij is wel extra kwetsbaar nu. Ik houd dus echt afstand. Het is toch anders wanneer je maar weinig mensen ziet en thuis kan werken, dan wanneer je iedere dag meerdere (zieke) patiënten ziet. Wel ben ik me er aan de andere kant ook van bewust dat ik goed ben beschermd. Ik zie mensen, maar gelukkig wel met de juiste voorzorgsmaatregelen.
Ik vind het bijzonder wat deze situatie ook met mij als mens doet. Ik was nooit vies van aanrakingen en opeens ben ik voorzichtig en me hier erg bewust van. Je gaat toch anders naar mensen kijken.
𝐏𝐚𝐮𝐥𝐢𝐞𝐧, 𝟑𝟏
Door Corona zijn er nu heel veel van dit soort nieuwe situaties. Alles is nu voor iedereen nieuw. Het ziektebeeld is nieuw en ook de protocollen veranderen steeds. We weten simpelweg nog lang niet alles. Door vallen en opstaan worden we steeds iets wijzer. In de beginperiode kreeg ik iedere dag wel zes mailtjes met updates over wat er gaande was en hoe we hiermee om moesten gaan.
Ook qua ziekteverloop is Corona heel onvoorspelbaar. Je weet nooit precies wat er op welk moment zal gaan gebeuren met de patiënt. Dit geeft bij mij druk. De inschattingen die ik op een bepaald moment moet
maken zijn vrij bepalend terwijl de situatie van de patiënt snel kan veranderen.
Toen ik voor het eerst tijdens Corona luchtwegspreekuur moest doen op de huisartsenpost vond ik dit best spannend. Natuurlijk is overal goed over nagedacht, maar je loopt toch nog tegen zoveel dingen aan. Zo kwamen we er op het moment dat ik al helemaal in pak gehesen was en mijn dubbele handschoenen aanhad, achter dat de saturatiemeters niet werkten. Deze meters houden het zuurstofpercentage in het bloed in de gaten en zijn dus onmisbaar op zo een spreekuur. Al snel bleek dat ze kapot waren gegaan door de alcohol die gebruikt was om ze schoon te maken. Hier konden ze helemaal niet tegen. Op zo een moment voel ik echt druk. Er zitten mensen, ziek en hartstikke ongerust, op je te wachten, terwijl je ook tegen allerlei van dit soort praktische zaken aanloopt.
Door mijn werk voel ik me soms een wandelende besmetting. Voor mezelf en mijn vriend maak ik me niet zo druk, maar ik ben wel extra voorzichtig met mijn ouders en schoonouders. Sinds kort weten we dat mijn vader problemen met zijn longen heeft. We weten nog niet precies wat er aan de hand is, maar hij is wel extra kwetsbaar nu. Ik houd dus echt afstand. Het is toch anders wanneer je maar weinig mensen ziet en thuis kan werken, dan wanneer je iedere dag meerdere (zieke) patiënten ziet. Wel ben ik me er aan de andere kant ook van bewust dat ik goed ben beschermd. Ik zie mensen, maar gelukkig wel met de juiste voorzorgsmaatregelen.
Ik vind het bijzonder wat deze situatie ook met mij als mens doet. Ik was nooit vies van aanrakingen en opeens ben ik voorzichtig en me hier erg bewust van. Je gaat toch anders naar mensen kijken.
𝐏𝐚𝐮𝐥𝐢𝐞𝐧, 𝟑𝟏