MAN / VROUW

Eigenlijk ben ik nooit bezig geweest met mijn vrouw-zijn. Ik wil ook helemaal niet als feminist worden gezien. Er überhaupt mee bezig zijn dat het zijn van man of vrouw van invloed kan zijn op hoe anderen naar je kijken. Op je positie in deze maatschappij.

Maar hoe verder ik kom in mijn leven, hoe meer ik ook bereik, hoe duidelijker het voor me wordt dat mijn vrouwelijkheid wel degelijk invloed heeft. Dat je als jonge vrouw toch altijd iets extra’s te bewijzen hebt. Je uiterlijk altijd een rol speelt. Dat wanneer je met mannen bent je – zelfs door andere vrouwen – in eerste instantie eigenlijk altijd wordt gezien als de secretaresse, de assistente. Zo zie ik altijd een bepaalde verrastheid wanneer ik vertel wat ik heb gestudeerd en waar ik sta in het leven. Dit brengt druk met zich mee. Een bepaalde mate van zelfbewustheid die mij soms doet verstarren.

Het is een diepgeworteld fenomeen dat ook in mij zit. Ook ik let op de kleren van van een vrouwelijke presentatrice terwijl ik eigenlijk nooit kijk naar wat haar mannelijke collega draagt. En ook ik voel me ‘veilig’ bij een mannelijke piloot van middelbare leeftijd. Ik hoop dat dit ooit anders wordt.
𝐀𝐧𝐨𝐧𝐢𝐞𝐦, 𝟐𝟖