Mensen in mijn vak, maar ook sporters, lijken toch wel een beetje verslaafd aan de adrenaline die spanning en druk met zich meebrengt. We zoeken de druk allemaal op. Er is sprake van een soort drang om mee te blijven doen. Te scoren, de zalen vol te krijgen.
In Nederland heerst een enorme afrekencultuur. Je bent zo goed als je laatste goal of je laatste hit. Toch blijft het belangrijk om in te zien dat de wereld niet vergaat als succes even uitblijft. We zijn geen soldaten die uitgezonden worden naar oorlogsgebieden. Mensen die voor hun beroep daadwerkelijk te maken hebben met extreme en serieuze druk. Als het even niet goed gaat, hebben hoogstens onze ego’s hier een beetje last van.
The Voice of Holland was, en is nog steeds, een daverend succes. Het programma doet het geweldig. De kijkcijfers zijn overweldigend. Ook voor mij persoonlijk is mijn periode als coach heel waardevol geweest. Het was ontzettend leuk om mee te maken. Ik zat daar helemaal op mijn plek. Nooit eerder heb ik een klus gedaan waarbij alles wat ik wist over het vak zo mooi samenkwam.
Wel was er ook sprake van druk. Zo zaten er maar liefst vier miljoen coaches thuis op de bank met ieder een eigen mening. Over de kandidaten, maar zeker ook over ons. Het moment dat ik zelf als coach met mijn team het podium op moest, was een moment waarop ik deze spanning echt voelde. Ik zat op dat moment niet in de optreedmodus. Wist hoeveel mensen er naar me zouden kijken. Gelukkig was ik in staat mezelf op te peppen toen ik de bühne op moest. Dit was gewoon leuk! Ik besloot plezier te gaan maken en dat lukte. Het optreden werd precies wat het moest zijn. Een feestje.
Tegenwoordig weet ik dat onder extreme omstandigheden een bètablokker iemand echt kan redden. Wanneer het je even niet lukt jezelf op te peppen of je erge last hebt van faalangst, kan het je helpen je hartslag en je ademhaling te verlagen. Je zenuwen belemmeren je dan niet langer om goed te kunnen zingen. Ook geloof ik in bepaalde gevallen erg in ‘gouden eikels’. Iets dat je iemand kan aanbieden in moeilijke of pijnlijke situaties. Het hoeft dan niet eens echt te werken. Als het maar een bepaalde houvast biedt. Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen. Er zijn ook juist mensen die stress nodig hebben om echt te kunnen knallen.
Belangrijk bij presteren onder druk is het om het vertrouwen te hebben dat je lijf en je hersenen op deze druk ingericht zijn. Dat je bij echte druk juist heel helder zal worden. Scherper zal zien, beter zal horen en bijna een soort intuïtief zal gaan aanvoelen wat de ander voelt. Druk maakt je alert. Natuurlijk is een goede voorbereiding ook ontzettend belangrijk. Hier geloof ik heel erg in. Maar toch heb je niet alles in de hand. Zodra je te maken hebt met veel mensen, heb je te maken met een groepsproces. Je voorbereiding kan dan nog zo goed zijn, je weet nooit van tevoren wat er zal gaan gebeuren.
Eerlijk gezegd heb ik het idee dat Nederland massaal afstevent op een burn-out. Je merkt het al als je ‘s ochtends over straat fietst. Iedereen lijkt boos te zijn. Ongeduldig. Prikkelbaar. Van huis uit ben ik gestimuleerd om te doen waar ik goed in ben en waar ik gelukkig van word. En hier geloof ik nog steeds heilig in. In je leven moet je daar uitkomen waar je thuishoort. Natuurlijk zal je daar niet de hele tijd zitten. Moet je hiervoor blijven werken. Maar het is ontzettend belangrijk om je eigen plan te maken. Geen onderdeel te worden van het plan van anderen. Ik durf zelfs te stellen dat als je een pad durft te kiezen waar je zelf gelukkig van wordt, je kans op succes ook het grootst is...
𝐀𝐧𝐠𝐞𝐥𝐚 𝐆𝐫𝐨𝐨𝐭𝐡𝐮𝐢𝐳𝐞𝐧, 𝟔𝟏
𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐯𝐢𝐞𝐰 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐛𝐨𝐞𝐤 ‘𝐎𝐦𝐠𝐚𝐚𝐧 𝐦𝐞𝐭 𝐃𝐫𝐮𝐤’ 𝐯𝐞𝐫𝐬𝐜𝐡𝐞𝐧𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝐣𝐮𝐧𝐢 𝟐𝟎𝟏𝟗.
(𝘙𝘰𝘦𝘭 𝘒𝘭𝘢𝘢𝘴𝘴𝘦𝘯, 𝘙𝘰𝘣𝘪𝘦𝘯 𝘙𝘰𝘦𝘵-𝘒𝘭𝘢𝘢𝘴𝘴𝘦𝘯)
𝘍𝘰𝘵𝘰𝘨𝘳𝘢𝘧𝘪𝘦: 𝐍𝐢𝐜𝐤 𝐯𝐚𝐧 𝐎𝐫𝐦𝐨𝐧𝐝𝐭